لبیک،لبیک،لبیک

در حدیثی است که حضرت موسی (ع) در مناجات کوه طور،

عرض کرد: «یا اله العالمین» (ای خدای جهانیان)

جواب شنید: «لبیک»

سپس عرض کرد: «یا اله المحسنین» (ای خدای نیکو کاران)

جواب شنید: «لبیک»

سپس عرض کرد: «یا اله المطیعین» (ای خدای اطاعت کنندگان)

جواب شنید: «لبیک»

سپس عرض کرد: «یا اله العاصین» (ای خدای گنهکاران)

جواب شنید: «لبیک،لبیک،لبیک»

حضرت موسی (ع) تعجب کرد و عرض کرد: خدایا، تو را خدای جهانیان، خدای

نیکوکاران، خدای اطاعت کنندگان خواندم یک بار فرمودی «لبیک» ولی تو را

خدای گنهکاران خواندم سه بار «لبیک» فرمودی، حکمتش چیست؟

جواب آمد:

مطیعان به اطاعت خود،

نیکوکاران به نیکوکاری خود،

و عارفان به معرفت خود اعتماد دارند،

گنهکاران که جز به فضل من پناهی ندارند؛

اگر از درگاه من نا امید گردند به درگاه چه کسی پناهنده شوند؟