خانه ی دوست کجاست؟

من دلم می‌خواهد

خانه‌ای داشته باشم پُر دوست،

کنج هر دیوارش، دوست‌هایم بنشینند آرام

گل بگو، گل بشنو...

هر کسی می‌خواهد؛

وارد خانه ی پر عشق و صفایم گردد

یک سبد بوی گل سرخ، به من هدیه کند.

شرط وارد گشتن، شست و شوی دل‌هاست

شرط آن داشتنِ یک دلِ بی رنگ و ریاست...

بر درش برگ گلی می‌کوبم

روی آن با قلم سبز بهار

می‌نویسم ای یار، خانه‌ی ما اینجاست

تا که سهراب نپرسد دیگر

" خانه ی دوست کجاست؟ "

(( فریدون مشیری ))