باب الحوائج

آن روزی که حضرت عباس (ع) مشک خالی اش

را از آب فرات پر کرد؛

می توانست دلیل ها برای نوشیدن آب بیاورد

مثلا بگوید:اگر آب بنوشم

نیرو می گیرم و بهتر می توانم بجنگم  و...

اما به عشق امامش که تشنه لب بود

و به عشق کودکان و زنان تشنه ی حرم

آب نخورد و لب تشنه جان سپرد

و در آن لحظه بود که سرّ عالم هستی برایش تجلّی کرد؛

شد باب الحوائج و آب تا ابد به پایش افتاد!