تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای

ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای

هر سو نشان توست ولی بی نشانه ای

ای روح پر فتوح کمال و بلوغ و رشد

چون خون عشق در رگ هستی روانه ای

با یاد روی خوب تو می خندد آفتاب

بر خاک خسته، رویش گل را بهانه ای

ای نا تمام قصه شیرین زندگی

تفسیر سرخ زندگی جاودانه ای

تصویر شاعرانه در خود گریستن

راز بلند سوختن عارفانه ای

هیهات ، خاک پای تو و بوسه های ما !

تو آفتاب عشق بلند آستانه ای

در باور زمان نگنجد خیال تو

آری حقیقتی به حقیقت فسانه ای

زهرای پاک ، ای غم زیبای دلنشین

تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای.