حضرت علی (ع) میفرمایند:
«کمترین پاداش روزه داران آن است که در آخرین روز ماه
مبارک رمضان فرشته ای آنان را ندا میدهد و میگوید:
مژده باد بر شما ای بندگان خدا، که خداوند گناهان گذشته
شما را بخشود. پس مواظب باشید که از این پس چه میکنید»
خدایا! در این ماه،
روزهام را بر پایه آنچه تو و پیامبر آن را مىپسندید
مورد سپاس و پذیرش قرار ده،
درحالىکه فروعش بر اصولش استوار باشد،
به حق سرورمان محمّد و اهل بیت پاکش،
و سپاس خدایی را که پروردگار جهانیان است.
مرا کشت خاموشی ناله ها
دریغ از فراموشی لاله ها
کجا رفت تأثیر سوز دعا
کجایند مردان بی ادعا
کجایند شـورآفرینان عشق!؟
علمدار مردان میدان عشق
کجایند مستان جام الست
دلیران عاشق، شهیدان مست
خدایا اگر ما کوتاه آمدیم، تو کوتاهی های ما را نادیده بگیر!
اگر ما کوتاه آمدیم، ما را به این کوتاهیها مؤاخذه نکن!
ما را با این کوتاهی ها از برکات و غفران خود در این ساعات محروم نساز!
بیا به آنهایی که محبت داری و لطف و مرحمت کردی، ما را دست خالی از
سر این سفره رد نکن!
یک طوری نشود که ما از سر این سفره استفاده نکرده، بلند شویم و برویم!
بیا و در این مهمانی خود که برای ما برپا کرده بودی، مثل بقیه که از آنها
پذیرایی کرده ای از ما هم پذیرایی کن!
وَ تَوَکَّلْ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ
وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَکَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِیرًا
و توکّل کن بر آن زندهای که هرگز نمیمیرد؛
و تسبیح و حمد او را بجا آور؛
و همین بس که او از گناهان بندگانش آگاه است!
سوره ی فرقان، آیه 58
خدایا! در این ماه
سراپای مرا با رحمت خودتت بپوشان
و توفیق حفظ از گناه را روزی من قرار ده
و قلبم را از تاریکی های تهمت پاک گردان
اى مهربان به بندگان با ایمان.
خشم مانند طوفان است
بعد از مدتی فرو خواهد نشست؛
ولی بدانیم
که حتما شاخه هائی شکسته اند...
خدایا...
تو را سپاس از برای این روزِ زندگی...
از برای چشم ها که آسمان را می بینند...
گوش ها که نغمه های پرندگان را می شنوند...
پاها که میان درختان گام بر می دارند...
دست ها که گل ها را برای بوییدن از زمین می چینند...
به خاطر تنفس عطر شیرین طبیعت...
به خاطر ذهن که بیندیشد و این جادوی معجزاتِ هر روزه را سپاس گوید...
به خاطر روح که در شادی غرق می شود...
در حضور مقتدرت...
در همه جا...
خدایا! در این ماه مرا
به اعمال نافله و مستحبات، بهره وافر عطا فرما،
و با تحقق درخواستها اکرامم فرما،
و از میان وسایل، وسیله رسیدنم به سویت را فراهم ساز،
ای کسی که پافشاری و اصرار دیگران دل مشغولت نمی کند.
با تـــــو
می شود ره صد ساله را
همین امشب رفت...!
یَا رَفِیـــقَ مَنْ لا رَفِیـــقَ لَهُ
خدایا! در این ماه
فضیلت شب قدر را روزىام ساز،
و کارهایم را از سختى به آسانى برگردان،
و پوزشهایم را بپذیر،
و گناه و بار گران را از گردهام بریز،
اى مهربان به بندگان شایسته.
وقت است دگر مُشت کنی دست دعا را
فریاد کنی نغمۀ «اَلُقُدسُ لَنا» را
آیینۀ حق شو که ببینند و بمیرند
این لشـگرِ خفّاشصفت، نـــور خدا را
زندگی زیر لگدهای هیولا، سخت است
رقص شیطان، وسط مسجدالاقصی، سخت است
آب در کاسه خشم است که خون خواهد شد
چشم اگر باز کنی،کن فیکون، خواهد شد
نفس ویران شده در حنجره من، ای قدس
اولین خانه بیپنجره من، ای قدس
کوچههایت اگر از ابرهه و نیل، پُر است
آسمانت ولی از خشم ابابیل، پُر است...
چراغ های خاموش
گلــدسته های بـــی اذان
هنوز شش ماهه شهید می شود
رمضان سخت می گذرد بر اُمّت رسول الله...
خواهرم! وقتی مروارید زیبایی هایت را
به صدف حیا و عفاف می سپاری،
خدا، دریا دریا تو را آبی می کند.
آن قدر آب، که آسمان به تو رشک می برد.
بیرقت را به افتخار بر سر کن...