یک انسان شناس به تعدادی از بچه های آفریقایی یک بازی پیشنهاد کرد:
او سبدی از میوه را در نزدیکی یک درخت گذاشت و گفت هر کسی که زودتر به آن برسد، میوه های خوشمزه را برنده می شود. هنگامی که او فرمان دویدن را داد، تمامی بچه ها دستان یکدیگر را گرفتند و با یکدیگر دویدند و در کنار درخت، خوشحال نشستند؛ درحالیکه یک نفر می توانست به تنهایی همه میوه ها را برنده شود. هنگامی که انسان شناس از این رفتار آنها پرسید؛
آنها گفتند: آبونتو (UBUNTU)، چگونه یکی از ما میتونه خوشحال باشه در حالیکه دیگران ناراحت اند.
(آبونتو در فرهنگ ژوسا یعنی من هستم چون ما هستیم)
چقدر قشنگ بود .. چقدر زیباست اگه همه با این دیدگاه زندگی کنیم که من هستم چون ما هستیم
من هستم چون ما هستیم...
به امید آبونتو