عنکبوت هم ریاضی سرش میشه!

بعضی از ما خانم ها از بعضی موجودات می ترسیم و یا چندشمون می شه، یکی از اون موجودات بیچاره، آقا یا خانم عنکبوته، اما جالبه بدونیم همین موجود وحشت انگیز یا چندش زا هم ریاضی سرش می شه... اگر انسان بخواد خطوطی را به عنوان دایره، زاویه و مثلث رسم کنه و نظم و حساب فواصل این خطوط را رعایت کنه، باید اولاً مقدار قابل توجهی هندسه و حساب یاد بگیره و ثانیاً در ترسیم اینها به آلات و ابزاری از قبیل پرگار و نقاله محتاجه، ولی این مهندس ماهربرای ساخت مثلث های منظمی که در خونه ی خودش به کارمی بره، از هیچگونه ابزاری استفاده نمی کنه.

حتی با چشم خودش هم نگاه نمی کنه و فقط با پاهاش تار می تنه و خونه ی خودش رو که یکی از دقیق ترین شاهکارهای عالم خلقته بوجود می آره. این مهندس هنگام خونه سازی ابتدا نقطه ای را در وسط به عنوان مرکز در نظر می گیره و سپس تارهایی را با فواصل منظم و دقیق، دور آن مرکز به صورت « شعاعهای دایره » می تنه و به این ترتیب « مثلث های متساوی الساقین » رو که همه ی اونها دارای « زوایای تند » هستند بوجود می آره. اندازه ی این تارها و فاصله های آنها با هم آنقدر حساب شده به نظر می رسه که باعث تحسینه. بعد تارهای دیگری رو بر عرض تارهای اول می تنه و آنها را در محل تلاقی و تقاطع با هم پیوند می ده و به این وسیله دایره های بزرگ و کوچک که همه « متحدالمرکز » هستند تشکیل می شه که این دایره ها هر قدر به مرکز نزدیکتر باشن، کوچکتر و هر اندازه که از مرکز دورتر باشن بزرگتر هستند.

اخیراً هم یه طبیعی دان معروف کشف کرده که عنکبوت ها برای طرح خیلی دقیق و پیچیده تارهاشون از اصول لگاریتمی استفاده می کنن. حالا بازم بگید ریاضی به چه درد می خوره؟ وقتی یه جانور کوچولو ریاضی سرش می شه، ضایع است که ما یه کمی ریاضی بلد نباشیم.                                                                                      منبع: وبلاگ ریاضی کده