مرداب به رود گفت: چه کردی که زلالی؟
جواب داد "گذشتم"...
آری برای زلال بودن باید گذشت داشت و گذشت کرد...
بگذار سرنوشت هر راهی که می خواهد برود،
ما راهمان جداست!
بگذار این ابرها تا می توانند ببارند!!
یـــــــــــــــــــــــــــــادت باشد ما چترمان خداست...
برای یک ملت هیچ موهبتی بالاتر از شخصیت نیست اگر همه
مواهــــب و ابزارهای زنـــدگی را از ملتی بگیرند و
شخصیتش محفوظ باشد غمی نیست.
شهید مرتضی مطهری
(سیری در سیره نبوی /ص 14)
خوشبختی همون لحظه ایست که احساس می کنی
خـــدا کنارت نشسته
و تو به احترامش از گناه فاصله می گیری...
حُسن باران این است، که تبسّم دارد
گرد غم از همه چیز، از همه جا می گیرد
همه جا بر همه کَس می بارد
و تعلق دارد به جهانی از عشق...
دلیل تنهاییم را تازه فهمیدم!
وقتی محبت کردم و تنها شدم
وقتی دوست داشتم و تنها ماندم
دانستم باید تنها شد و تنها ماند تا "خـدا" را فهمید…
خداوندا:
تو می دانی که من دلواپس فردای خود هستم
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را
مبادا گم کنم اهداف زیبا را
دلم بین امید و نا امیدی می زند پرسه
می کند فریاد، می شود خسته. مرا تنها نگذار خدا...!
خدایا در پی رودخانه ها می دوم
و در دو قدمی دریا سایه ترانه هایم را از روی
ماسه ها برمی دارم.
من نمی خواهم بی عشق تو زندگی کنم.
درهای بسته آسمان را به رویم باز کن
پیش از آنکه شعر سرودنم را فراموش کنم....
دعا می کنم زیر این سقف بلند، روی دامان زمین
هر کجا خسته شدی یا که پر غصه شدی
دستی از غیب به دادت برسد
زیباست که آن دست خدا باشد و بس….!
بهترین محبت های پاک تقدیم به دل های پر مهری که ما را فراموش نمی کنند...