مهربانی موهبتی است که خداوند
از طریق ما به بندگانش هدیه می کند
پس اگر در حق کسی خوبی کردی
آن را به حساب خودت نگذار.
از حکیمی پرسیدند که؛
چرا استماع (گوش کردن) تو از نطق (حرف زدن) تو بیشتر است؟
در جواب گفت: زیرا که مرا دو گوش داده اند و یک زبان؛
یعنی دو چندان که می گویی می شنوی!
کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی
چیزی که نپرسند، تو از پیش مگوی
از آغاز دو گوش و یک زبانَت دادند
یعنی که دو بشنو و یکی بیش مگوی
قصه انسان، قصه یک دل است و یک نردبان!
قصه بالا رفتن، قصه هزار و یک نشانی،
قصه پله پله تا خدا، قصه جستجو، قصه از هرکجا تا او؛
قصه انسان، قصه پیله است و پروانه!
قصه تنیدن و شتافتن...
من اما، هنوز اول قصه ام؛
ایستاده روی اولین پله، نشانی گم کرده...
با دو بال ناتمام و یک آسمان؛
خدایا! دست دلم را می گیری؟
اگر افسردگی دارید، در حالِ زندگی در گذشته هستید.
اگر اضطراب دارید، در حالِ زندگی در آینده هستید.
اگر آرامش دارید، در حالِ زندگی در زمانِ حال هستید.
مهربانی به سادگی
صدای کبوتر و گنجشکی است
پشت پنجره ای باز
تنها با مشتی برنج...
آوازی که پرتت کند تا ازل
تا اول بهشت...
وقتی رویشی نباشد
بهار هم که بیاید
تو
در میان برگ های ریخته ات
چوب خشکی خواهی بود
برای سوختن!
«حمید رضا یعقو ب زاده»
از گذشته ها نیک بیاموز
اما مگذار آینده ات را رقم زند...
و فراموش کن هر خطای رفته دیرینه را...
و شادمان باش چون؛
در دنیایی زندگی می کنی
که سرشار از فرصتهاست...
هرگز قدرت التیام بخش مهربانی های ساده را دست کم نگیرید
یک کلمه ی محبت آمیز می تواند یأس و نا امیدی را از دل کسی بگیرد
و آن را با نور امید روشن کند...